De laatste, stralende dag in Ningyuan

De nacht eindigde abrupt om 7:20 omdat één of andere onverlaat het leuk vond om wat vuurwerk voor de deur van het hotel af te steken. Aangezien dat van een iets zwaarder kaliber is dan in NL, schrokken we wakker. Ik kon daarna de slaap niet meer vatten, de rest kon toch nog even verderslapen tot 8:00.

Toen we omstreeks 9:00 naar het ontbijt gingen kwamen we in de lobby Yong Feng weer tegen, hij had zich ietwat verslapen.... Gelukkig reed de bus naar Chenzhou om de 30 minuten en vandaaruit kon hij met de HSL naar het 300 km verderop gelegen Changsha toe. We namen dus nogmaals afscheid van deze fantastische vent!

We hadden dus de hele dag voor onszelf en besloten om nog eens goed de sfeer van Ningyuan op te snuiven. Het weer werkte ook mee en voor het eerst sinds dagen hadden we eindelijk een blauwe lucht!
De wandeling ging langs de door Ninyuan kronkelende rivier die voor meerdere doeleinden gebruikt werd. Mensen waren aan het vissen, eten schoonmaken en kleren wassen.
We liepen op een gegeven moment een chinees steegje in met echt hele oude huisjes. Het was lunchtijd en overal kwamen de lekkere geuren op je af. Alle deuren stond open en zo konden wij dus af en toe eens naar binnen gluren en een goede indruk krijgen van hoe de mensen hier leven. Sterk was het contrast toen we uit het steegje een drukke winkelstraat in liepen met best luxe winkels, vooral sportzaken. Nu hadden we op het vliegveld van Helsinki een Chinees sportteam gezien welke allemaal kleding droeg van het merk Li-Ning en dat vond Ning natuurlijk wel grappig. Wij dus op zoek naar iets leuks van Li Ning voor onze eigen Ning.
Opvallend is bij al die sportzaken wel dat de meesten een soort van kopieën zijn van de ons bekende merken. Zo heb je een merk met een Nike logo maar dan met nog een streepje er doorheen of bijvoorbeeld Adivon, da's dus gewoon Adidas en BokDeer wat wij beter kennen als Reebok (creatieve gasten hoor...). Eindelijk een Li Ning winkel gevonden en daar hebben we een mooie sporttas voor Ning kunnen kopen.

Volgende stop was de Confucius tempel van Ningyuan. Deze rakker waren we al eens eerder tegengekomen in Changsha en toen was al snel duidelijk dat zijn denkwijze over de vrouw niet helemaal strookte met de ietwat modernere opvatting van Monique! Voor 25 Yuan pp (kids for free) mochten we deze oase van rust,midden in het drukke Chinese bestaan, betreden. We waren de enigen die hier rondliepen en zelfs het standje met souvenirs was onbemand, of het was gewoon selfservice, dat was me niet helemaal duidelijk. Na hier nog even te hebben geluncht gingen we weer verder met onze tocht door Ningyuan. We hoorden even verderop weer een hoop geknal en geknetter. Dat kan twee dingen betekenen, of er is een feestje, of er is een begrafenis. Nu was het laatste het geval. De kist stond in dit geval gewoon in een touringcar met de familie en een chinees orkestje daaromheen. Weer wat verder kwamen we een klein kermisje tegen. Hier hebben Ning en Yue in een soort van speedboatjes voor maar 8 Yuan lekker een kwartier kunnen varen en botsen, ze vonden het helemaal super!!

Tegen een uur of drie waren we weer terug in het hotel (het begon best wel warm te worden) en daar konden we onder de koude douche weer even wat afkoelen. Terwijl de kids lekker Tom en Jerry aan het kijken waren gingen wij wat lezen. We zijn allebei maar één bladzijde ver gekomen want toen ging bij ons even het licht uit en hebben we een heerlijk tukkie gedaan.

We zijn verder nog wat gaan inslaan voor de lange autoreis (7 uur) die ons te wachten staat. Bij het afrekenen leek het wel dat de kassiere vroeg : heeft u nog een lege-flessen bon" maar dat zal de verbeelding wel geweest zijn. Aansluitend was het plan om weer bij ons favoriete restaurant "7978" te gaan eten, echter deze keer zonder gids. We gingen er vanuit dat ze ons toch wel zouden herkennen en inmiddels wel zouden weten wat we wilden eten. Na een eind gelopen te hebben begonnen we toch licht te twijfelen of we wel de juiste straat in waren gelopen want we kwamen gebouwen tegen die we nog niet eerder hadden gezien. Wij weer omgekeerd en een stuk terug kwamen we het restaurant, half verscholen achter ijzeren rolluiken, weer tegen. Hebben wij weer... Wat nu?? Twee opties, of weer naar de KFC, of in het hotel gaan eten want daar hadden we best OK geluncht. Het werd het laatste. Het restaurant leek echter wel een zwijnenstal vanwege een trouwerij die er gaande was. Overal lag bier en etensresten op de grond, dus dan toch maar terug naar de KFC (heet hier CBC).

Terug in het hotel wachtte ons een onaangename verrassing. Eén van de receptionistes stond op de gang bij onze open kamerdeur en een jongen van het hotel zat achter onze laptop!!!! Wat krijgen we nu?????? "What are you doing behind my computer"?!?!?! Op dat moment gingen er allerlei scenario's door mijn hoofd: De Chinese geheime dienst zit achter mijn computer?!?! De jongen sprak gelukkig wat Engels en hij vertelde dat een vrouw gebeld zou hebben dat we niet op het internet konden. Wij uitgelegd dat we net terugkwamen uit de stad en dat absoluut niet het geval was!! Op dat moment belde onze nieuwe gids dat hij was aangekomen en dat hij beneden in de lobby nog even wat wilde bespreken. Dat komt dan mooi uit want "we've got a situation here", zei ik.
In de lobby vertelde ik de gids Pan ( die verdacht veel op Chris Leheury lijkt (oud Beatrixlid en geweldige mellospeler) wat er gebeurd was en hij kon nu gelijk gaan bewijzen wat hij waard was.
Het begon hectisch te worden met een hoop heen en weer gepraat, ook kwamen steeds meer medewerkers zich ermee bemoeien. Ik zag een receptioniste wegspurten het restaurant in en terwijl wij aan het discussiëren waren kwam ze terug met twee Chinese Jeromekes die niet al te fris meer uit hun ogen keken, vergezeld door een vrouw welke volgens de receptioniste het verkeerde kamernummer zou hebben doorgegeven. Er volgde weer een spervuur aan chinese woorden en de sfeer werd steeds grimmiger, ai, straks moet ik mijn gele slip judo nog in de praktijk gaan brengen en hopen dat de kleine gids maar heel veel Jackie Chan films heeft gekeken!!!

Gelukkig dropen ze af en kon de rust wederkeren in Ningyuan city. We kregen duizendmaal excuses van het personeel en even later werd op onze kamer nog een fruitmand bezorgd, beter hier dan in het ziekenhuis zullen we maar zeggen.

Inmiddels zijn de koffers weer gepakt en gaan we de beroemde rijstvelden van Longji bezoeken. We verblijven in het bergdorpje Ping'an. Eindelijk de rust van het platteland waar we alle vier hard aan toe zijn na alle indrukken die we tot nu toe hebben opgedaan.